ηδονολάτρης

ο, θηλ. ηδονολάτρισσα

αυτός που λατρεύει την ηδονή, ο επιρρεπής στις σαρκικές ηδονές, ο φιλήδονος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδονο- (< ηδονή) + -λατρης (< λάτρον), πρβλ. ειδωλο-λάτρης, ηλιο-λάτρης].